عروسک سنگ صبور

Saturday, May 21, 2011

زن که باشی

زن که باشی، گاهی دوست داری تکیه بدهی، پناه ببری، ضعیف باشی،
دست خودت نیست.
زن که باشی، گهگاه حریصانه بو می کنی دستهایت را ...شاید عطر تلخ و گس مردانه ای لا به لای انگشتانت باقی مانده باشد!
دست خودت نیست، زن که باشی گاهی رهایش می کنی و پشت سرش آب می ریزی و قناعت می کنی به رویای حضورش، به این امید که او خوشبخت باشد، بعد دلتنگ می شوی
دست خودت نیست، زن که باشی همه دیوانگی های عالم را بلدی...

سپیده مراقی
posted by عروسک سنگ صبور at 1:53 PM

<< Home