عروسک سنگ صبور

حافظه براي عتيقه كردن عشق نيست
براي زنده نگه داشتن عشق است
اگر پرنده را به قفس بياندازي مثل اين است كه پرنده را قاب گرفته باشي
و پرنده قاب گرفته فقط تصوير باطلي از پرنده است!
عشق در قاب يادها پرنده يي است در قفس
منت آب و دانه بر سر او مگذار و امنيت را به رخ او نكش!
عشق طالب حضور است و پرواز
نه امنيت و قاب !
خاطره ويران كردن حال است و ويران كردن حال از ميان بردن تنها بخش كاملا زنده و پرخون زندگي يعني عشق
اگر دوست داشتن را به يك مجموعه خاطره مجرد تبديل كنيم
اين خاطرات از جنس عشق و دوست داشتن نيستند و
از آنجا كه انسان محتاج دوست داشتن است و دوست داشته شدن
در اين حال علي رغم زيبايي خاطرات ، انسان محتاج به دوست داشتني نو ، دوست داشتني ديگر نيازمند مي شود و پناه مي برد
و اين عشق نخستين را ويران مي كن
بي آنكه شبه عشق دوم بتواند قطره اي از خلوص را در خود داشته باشد و عميق باشد و بامعنا باشد و عطر و رنگ و شفافي عشق نخستين و يا تنها عشق را داشته باشد! عشق يعني پويش ناب دائمي ، به سراغ خستگان روح نمي آيد “خسته دل نباش“