عروسک سنگ صبور

در ته سرزمین دلم حسی عجیب موج می زند
خودم هم نمی دانم چه حسی است این حس
باید از خانه از دفتر بیرون بزنم
خودم را به دست دلم بسپارم تا ببینم به کجا می برد مرا؟!!!
گاهی وقتها لازم است
ار خانه بیرون بیایی
خودت را به دست دلت بسپاری
ترسی ندارد
خدا هست
عشق هست
باران هست
کوچه های آشنا پر از رد خاطره ها
کوچه های خوشبو از اردیبهشت
پر از بوی باران و بابونه
گاهی هم کوچه های نا آشنا
باید بیرون زد
باید دل به دلت بسپاری
گاهی هم باید گذاشت او بر سرزمین تنت حکم براند
بوی خدا می آید این روزها
حس می کنی؟!!!
شاید بشود این روزها یک ملاقات کوتاهی با او داشته باشی
شاید بشود از او پرسید که آیا این روزها نوبت سهم عشقت رسیده است؟
عجیب حسی دارد آسمان امروز
گوییا او هم به انتظار تلنگری است عین بعضی ها
اما من می گویم بیرون بروید
دل به دل دلتان بسپارید
شاید کمی حالتان بهتر شود!