عروسک سنگ صبور

کسی چه می داند، شاید فردایمان مثل دیروز و امروزمان نباشد، شاید فردایمان پر از هچوم رنگهای گرم باشد بدون رنگ سرخ خون و سر سبز.
کسی چه می داند شاید فردایمان آینه رویاهای کودکیمان باشد که در خیال نقش عشق بافتیم
کسی چه می داند شاید فردایمان مجبور نباشیم رویاهایمان را الک کنیم و همیشه بی ستاره باشیم
کسی چه می داند شاید فردایمان پر باشد از پیری شایسته پیرمردان و زنانمان بی نیاز از دست
نیاز دراز کردن
کسی چه می داند شاید فردایمان شبیه بهشتی باشد که از روز ازل وعده دادند و هیچ کس ندیده
کسی چه می داند شاید فردایمان بچه هایمان بتوانند شادمانه بچگی کنند بی ترس از گناه
کسی چه می داند شاید فردایمان بتوانیم جرعه ای از زندگی بی دغدغه بنوشیم
کسی چه می داند شاید واقعا فردایی باشد
حتی برای تو حتی برای من برای مای بی امید
کسی چه می داند شاید کسی بیاید کسی که شبیه هیچ کس نیست