عروسک سنگ صبور

Thursday, November 04, 2004

دوبازه باز آسمان دلم ابري است
باز دلم هواي گريه دارد
گويا كسي صدايم مي زند كه بيا
كوله بار غمم بسته و در كنار آماده
اما پاي رفتنم نيست
وسوسه ماندن زياد اما
رغبت ماندن كم

باز امشب هواي رفتن در سرم ايت
واي رفتن به جايي كه آدمهايش براي رفيقان ماسك به چهره نمي زنند
جايي كه خوبانش بدترينهاي خوب چهره نباشند

im waiting a graet phenomen to happen
perhaps god wants & we'll change
only 4 oyrself
to enjoy being to gether
posted by عروسک سنگ صبور at 9:04 PM

0 Comments:

Post a Comment

<< Home