عروسک سنگ صبور

Saturday, February 05, 2005

برف

برف كه مي آد آدم كمتر از موقعي كه بارون مي باره دلش مي گيره
برف كه مي آد برعكس بارون كه آدمو ياد غصه هاش مي اندازه ،آدم ياد بچگي هاش مي افته
برف كه مي آد يهو ياد برف بازي و روزاي خوش بچگي يادت مي آد
اما بارون اكثر اوقات مال روزاي دلتنگي
اما برف آدمو ياد گل نرگس هم مي اندازه!
گاهي هم ياد بچه كوچولويي كه با دستاي يخ كرده پشت شيشه ماشين التماس مي كنه كه ازش گل بخري!
بچگي هم عالمي داره
يه سري ها چه جوري بچگي م كنن و يه سري چه جوري مي خوان ازش فرار كنن!

posted by عروسک سنگ صبور at 1:23 AM

1 Comments:

alie tabassom
kheili khob minevisi
nevisandeie ghabeli hasti.
omidvaram rozi 1 roman azet bekhonam khahare azizam
Hani

12:31 AM  

Post a Comment

<< Home