عروسک سنگ صبور

گاهی وقتا دلم میخواد این حرفا رو به خیلی از اونایی که می گن دهه پنجاهی خودشونو از دهه شصتی ها یا حتی هفتادی ها جدا می دونن بگم. بد نیست گاهی وقتا به دلیل تفاوت ها از نگاههای مختلف هم نگاه کنیم، گوش بدیم.
من یه دهه پنجاهی ام، می دونی رفیق فرقی نمی کنه اولش یا آخرش
من تو این دهه به دنیا اومدم، وقتی که انقلاب شد، روسری کشیدن سرمون، هیچی نشده جنگ شد اونم 8 سال آزگار...
من یه دهه پنجاهی ام، خیلی با نسل تو فرق دارم، زمان من شیر مادرامون خشک بود ،شیر خشکامون آشغال بود می فهمی؟؟؟
زمان من تازه انقلاب شده بود و من بودم با پدر و مادری که بین دو تا شکاف گنده گیر کرده بودن
پدر و مادر هایی که با تفکر روشنفکری و انقلابی خواستن دنیامون رو بسازن ریدن توش
یکی سنگ مارکسیست به سینه می زد یکی توده ای بود یکی مذهبی و انقلابی
سهم من چی بود این وسط؟؟؟
من یه دهه پنجاهی ام، می دونی فرق اصلی من با تو چیه؟؟؟
من همونی ام که تو کلاس درسی نشستم که بقل دستی ام بچه فقیره بود که هنوزم فقیره
اونورطری باباش دکتر بود و اون یکی دختری بود که خونشون یک قصرواقعی بود
اون موقع جنگ بود، آژیر قرمز بود ، پناهگاه سیمانی بود، می دونی این یعنی چی؟؟؟ چه حسیه؟؟؟ نه نمی دونی نمی تونی حتی بفهمی
هر چند وقت یه بار م اومدن سر کلاسامون بینمون دفتر کاهی پخش می کردن با مداد سوسماری و پاکن!!!
فرق من و اون بچه پولداره تو اون پاکن صورتی بود که بو صابون می داد و 1 تومن بود و بچه پایین شهریمون هم می تونست بخره.
اینجا بین ما دهه پنجاهی ها مهم نبود کی داره کی نداره همه دوست بودیم با هم بزرگ شدیم
همه مایکل جکسون، مدونا ، بوی جورج و پتشاپ بویز گوش می کردیم
اگه کسی فامیلی اونور آب داشت براش یه تی شرت می فرستاد که سالها مثل گنج نگهش می داشتیم
من یه دهه پنجاهی ام، بین ماها هر کی دوتا کتاب بیشتر خونده بود و مرامش بیشتر بود عزیزتر بود
نه عین تو اونی که خونش کجاست ماشینش چیه اگه شعر می خونه جواده یا فقط فیلمایی که می بینی لیست باکس آفیسه بدون اینکه حتی هدف خاصی از دیدنشون داشته باشی یا مثلا بدونی فیلم خوب چیه!!!
من یه دهه پنجاهی ام، اگه دارا هم بودیم نارنگی ، خیار و موز نمی بردیم مدرسه اگرم می بردیم مادرامون یادمون میدادن قسمتش کنیم چیزی که تو بلد نیستی!!!
من یه دهه پنجاهی ام، تما دوران راهنمایی ام کیکرز کفش ملی پوشیدم که سه چهار تا رنگ نداشت، آبی، کرم، قهوه ای و زرشکی
از همه ده پنجاهی بپرس همه کیکرز یادشونه
پدر من اهل شعر بود، اهل فیلم بود، پینک فلوید گوش می کرد،رولینگ استون گوش می داد، موزیک دهه هفتاد و هشتاد رو می فهمید، آرزوهاش هنوز زنده بودن
اما مادرم آرزوهاشو داده بود به باد همه چی اش من و برادرم بودیم
همکلاسی ام هم همینطور
من یه دهه پنجاهی ام، خونه های ما سالها یه شکل بود، همه تلویزیون ها یه شکل، ویدئو های بتاماکس ، فیلم های تکراری، مبل ایران های قهوه ای، همه تو عکس ها یه شکل بودن نه مثل الان هر کی یه رنگ و یه شکل
زمان ما اینکه کجای شهر می شینی ،ماشینت چیه ،بابات چی کاره است ، خونتون اجاره ای یا مال خودتونه ،برات دوستی نمی آورد
زمان تو زندگی ها بورژوآیی شد، شکل و شمایل خونه ها و خیابونا عوض شد
زمان من بالای شهر، پایین شهر، فقیر و پولدار همه رفیق بودن
یه نگاه به نسل های قبلی بنداز، پدر بزرگ های من و ما، مرد سالار و زورگو بودن
نسل الان همه خانوم باز و معتادن و اینو حق مسلموشون می دونن
بهترینشون پدر مادرای ما بودن و هستن
با اون همه بدبختی ، انقلاب جنگ ، بی پولی ، مرزای بسته کنار هم وایستادن
یه نگاه بنداز بین عمو و عمه، خاله و دایی، چقدر بین پدر مادرای من با اون همه سختی ها طلاق کمه!!! تو نسل من به ندرت بچه طلاق بود
نسل تو اکثرا سهم طلاقن
من یه دهه پنجاهی ام، من از جنس تو نیستم واسه همین حرف همو نمی فهمیم
واسه همین انقدر فاصله داریم
من یه دهه پنجاهی ام و افتخار می کنم بهش

می دونم که بقیه دهه پنجاهی ها هم مثل من فکر می کنن ما همه خاطراتمون عین همه